نحوه مش‌بندی (Mesh Generation) المان‌های سطحی در نرم‌افزار ETABS تأثیر قابل‌توجهی بر دقت، صحت، و همگرایی نتایج تحلیل سازه‌ای دارد.

۱. افزایش دقت نتایج تنش و تغییر شکل

مش‌های ریزتر (Finer Mesh) باعث می‌شوند تنش‌ها و تغییر شکل‌ها با دقت بیشتری در نقاط مختلف سطح توزیع شوند.

مش‌بندی درشت ممکن است پراکندگی تنش (Stress Distribution) را درست نشان ندهد، مخصوصاً در نواحی دارای تمرکز تنش یا اتصال به تیر و ستون.

۲. تأثیر در رفتار خمشی و برشی دال یا دیوار

اگر مش‌بندی خوب انجام نشود، اثرات خمشی دال و نیروهای برشی منتقل‌شده به تیرها و ستون‌ها ممکن است نادیده گرفته شوند یا به‌درستی محاسبه نشوند.

برای دال‌هایی که در بارگذاری غیرخطی یا تحلیل دینامیکی درگیر هستند، مش‌بندی دقیق‌تر توصیه می‌شود.

۳. دقت در انتقال نیرو بین اجزا

در محل اتصال دیوار برشی به تیر یا دال، اگر مش‌بندی هم‌راستا نباشد (incompatible meshes)، ممکن است انتقال نیرو به درستی رخ ندهد.

۴. تأثیر در تحلیل دینامیکی و مودال

مش‌بندی ناکافی ممکن است باعث شود فرکانس‌های طبیعی سازه به‌درستی استخراج نشوند.

در تحلیل‌های طیفی یا تاریخچه زمانی، نیاز به مش‌بندی ریزتر در المان‌های تأثیرگذار مثل دیوارهای برشی هست.

۵. سرعت محاسبات

مش‌بندی خیلی ریز باعث افزایش حجم محاسباتی می‌شود و ممکن است زمان تحلیل را به شدت افزایش دهد.

بنابراین باید تعادل بین دقت تحلیل و سرعت مدل‌سازی برقرار شود (trade-off).

۶. رعایت جهت المان‌های سطحی (Shell Local Axes)

جهت مش‌بندی باید با جهت صحیح پوسته (shell) هماهنگ باشد تا بتوان نتایج تنش‌های درون‌صفحه و خارج‌ازصفحه را درست تفسیر کرد.

توصیه‌ها در ETABS:

Mesh size بین 0.5 تا 1.5 متر برای دال‌ها معمولاً مناسب است.

از ابزار “Divide Shell” در ETABS استفاده کنید برای مش‌بندی دستی یا خودکار.

در اتصال دیوار به تیر، سعی کنید مش مشترک ایجاد کنید تا انتقال نیرو درست انجام شود.

همیشه بعد از مش‌بندی، Model > Check Model را اجرا کنید تا خطاهای اتصال یا ناپیوستگی بررسی شود.

در نواحی تمرکز بار یا برش، Mesh Refinement انجام دهید.

در ویدئوی زیر نحوه اثر مش‌بندی بر روی رفتار و نتایج تحلیل نشان داده شده است.